Uw plastic boodschappentas zou een dag worden omgezet in staal om uw volgende auto, volgens professor Veena Sahajwalla aan de universiteit van NSW.

In plaats van weggegooid als afval, polyethyleen plastic - de soort gebruikt in boodschappentassen, zachte verpakking en sommige drankverpakkingen - potentieel kunnen worden gerecycleerd als zowel een grondstof en een bron van energie voor het maken van ijzer en staal, zegt professor Sahajwalla.

Professor Sahajwalla is gebaseerd op de UNSW School of Materials Science and Engineering en zij leidt de school Sustainable Materials Processing Program.

"Plastic is gewoon een andere vorm van koolstof, 'zegt ze. "Als het aankomt op het maken van ijzer en staal is er in wezen geen verschil tussen polyethyleen en natuurlijke hulpbronnen zoals steenkool."

Haar experimenten houden de belofte van een milieu-win-win, aanzienlijk minder te verbruiken de staalindustrie van kolen en de productie van broeikasgassen, alsmede het stoppen van duizenden ton plastic afval wordt ieder jaar teruggegooid in de vuilstortplaatsen.

Polyethyleen is doorgaans ongeveer 15 procent waterstof - een potentiële energiebron in hoogoven processen brandstof - en ongeveer 85 procent koolstof, koolstof ongeveer dezelfde inhoud als de hoge kwaliteit van de steenkool wordt gebruikt voor de staalproductie.

Onder gecontroleerde omstandigheden, professor Sahajwalla experimenteerden met verschillende mengsels van poederkool plastic en steenkool door het injecteren van ze in een oven.

"Door toevoeging van kunststof in een gesmolten 'smelten bij meer dan 1500 graden C we hebben aangetoond dat de koolstof uit plastic kan oplossen in ijzer," zegt ze. "Dit is spannend, want wat anders zou afval wordt gerecycled tot een grondstof voor deze industrie van vitaal belang en het vermindert onze gebruik van steenkool in het proces. Als we willen bewegen langs de weg naar duurzaamheid, dit is een manier om te gaan. "

In 2002, het laatste jaar waarvoor cijfers beschikbaar zijn, Australiërs gebruikt bijna 1,2 miljoen ton gerecycled plastic maar slechts ongeveer 13 procent. De daaruit voortvloeiende miljoen ton afval, polyethyleen goed voor ongeveer de helft.

"Als we vervangen door gerecycleerd polyethyleen voor slechts vijf procent van de kolen we in hoogovens gebruik, dat zou redden ongeveer 40.000 ton kolen per jaar. Dat is veel steenkool zou ongeveer 80.000 ton ijzer."

Een vraagteken blijft over de vraag of het branden van polyethyleen ongewenste luchtverontreinigende stoffen kunnen vrijkomen: "We moeten meer onderzoek doen op die vraag, omdat de ervaring met brandende kunststof in afvalverbrandingsinstallaties suggereert het kan een probleem worden.

"Maar verbrandingsovens meestal werken op ongeveer 1000 graden C, terwijl een hoogoven werkt op circa 1.500 tot 1.600 graden en is waarschijnlijk de plastic meer volledig verbranden, met minder lastig verontreinigende stoffen.

"Polyethyleen is eigenlijk minder verontreinigingen dan kolen, zoals zwavel en stikstofoxiden, zodat er minder van een residu probleem na het branden."

Sahajwalla bevindingen zijn voortgekomen uit haar werk op andere gebruikte materialen van ijzer en staal.

Ze credits haar medewerker in Japan, professor Masanori Iwasi van Kyoto University, met het hebben van het oorspronkelijke idee van het gebruik van plastic afval als grondstof in hoogoven ijzerproductie, maar ze is de uitbreiding van de techniek voor het eerst in elektrische oven-en staalindustrie, die schroot wordt gebruikt om te recycleren tot nieuwe materialen. Dr Sahajwalla onderzoek wordt gedaan in samenwerking met BHP Billiton en BlueScope Steel en met steun van de Co-operative Research Centre voor Kolen in Duurzame Ontwikkeling.