Plastic Polymeren 
Plastics zijn polymeren - lange-keten koolstof-gebaseerde of 'organische' moleculen. Deze ketens zijn opgebouwd uit herhaalde fundamentele moleculaire elementen, of "monomeren."

De term kunststof omvat een reeks van meestal synthetische of semi-synthetische organische condensatie of polymerisatie producten die kunnen worden gegoten of geperst in objecten of films of filamenten. De naam is afgeleid van het feit dat de eigenschappen zijn in een semi-vloeibare toestand die vervormbaar is, of heeft de eigendom van plasticiteit. Plastics variëren enorm in temperatuur tolerantie, hardheid, veerkracht. In combinatie met dit aanpassingsvermogen, de algemene uniformiteit van de samenstelling en de lichtheid van kunststof zorgt ervoor dat het gebruik ervan in vrijwel alle industriële toepassingen vandaag.

Natuurlijke polymeren 
Mensen zijn met behulp van kunstmatige organische polymeren voor eeuwen in de vorm van wassen en shellacs. Een plant polymeer genaamd "cellulose" biedt de structurele sterkte voor natuurlijke vezels en touwen, en door de vroege 19e eeuw natuurlijke rubber, rubber getapt uit bomen, was wijdverbreid gebruik.

Uiteindelijk, uitvinders geleerd verbetering van de eigenschappen van natuurlijke polymeren. Natuurlijke rubber is gevoelig voor temperatuur, steeds plakkerig en stinkend in warm weer en breekbaar bij koud weer. In 1834, twee uitvinders, Friedrich Ludersdorf van Duitsland en Nathaniel Hayward van de VS, onafhankelijk ontdekt dat het toevoegen van zwavel voor ruwe rubber hielp voorkomen dat het materiaal steeds plakkerig.

In 1839 werd de Amerikaanse uitvinder Charles Goodyear experimenteren met de zwavel behandeling van natuurlijk rubber, wanneer, volgens de legende, liet hij een stuk van zwavel-behandelde rubber op een fornuis. De rubberen leek te hebben betere eigenschappen, en Goodyear gevolgd met verdere experimenten, en ontwikkelde een proces dat bekend staat als "vulcanisatie" dat bij het koken van het rubber met zwavel. In vergelijking met onbehandelde natuurlijke rubber, Goodyear gevulcaniseerde rubber was sterker, beter bestand tegen slijtage, elastischer, veel minder gevoelig voor temperatuur, ondoordringbaar is voor gassen, en zeer resistent tegen chemische en elektrische stroom.

Vulcanisatie blijft een belangrijk industrieel proces voor de productie van rubber in zowel natuurlijke als kunstmatige vormen. Natuurlijke rubber is samengesteld uit een organisch polymeer genaamd "isopreen." Vulcanisatie creëert zwavel obligaties die verwijzen aparte isopreen polymeren samen, het verbeteren van de structurele integriteit van het materiaal en de andere eigenschappen.

Enkele interessante sites polymeren: Kunststoffen, Yahoo